In alle hectiek van vorige week (zie mijn vorige bericht) vierden we ook nog de verjaardag van onze kleinzoon, hij werd maandag 11 maar het werd zaterdag gevierd.
Hij wilde nieuwe voetbalschoenen hebben en daarom graag geld. Daarom een kaartje om geld in te doen.
De hele week heeft het kaartje hier op de kast gestaan en ik heb niets gezien, ook mijn man niet.
Zaterdag gegeven en het werd op het prikbord geplaatst. Niemand heeft toen ook iets gezien of in ieder geval niets gezegd.
Toen ik zondag wat inspiratie wilde halen uit mijn archief voor het kaartje van Jade's vriendinnetje, zag ik tot mijn schrik de fout.
Eerst wilde ik de kaart weer mee naar huis nemen en veranderen maar ik was al zo bezig geweest met die grote H, eerst oranje, toen geel, die was te klein, toen de oranje geel gemaakt met stempelinkt (is nog niet droog en kon het niet scannen met die natte inkt) dus heb het toch maar zo gelaten en kijk er naar met een glimlach. Doen jullie dat ook maar.
groetjes Marja
woensdag 18 september 2013
Heel verdrietig!
Afgelopen zondag is een vriendin van Daphne overleden, zij was pas 40 jaar en moeder van een meisje van 8. Zij is weer een vriendinnetje van onze kleindochter en ik heb een paar keer met de meisjes heel gezellig geknutseld.
Ik wilde voor het meisje een kaartje maken maar, lieve hemel, wat maak je dan?
Bij Sanne vond ik een scetch van omadee en kon ik gelukkig mee uit de voeten.
Ik hoop niet meer voor zo'n gelegenheid iets te hoeven maken en bloggers... geniet van het leven.
Allemaal een goede dag gewenst.
groetjes Marja
en met deze kaart doe ik mee aan de schetsuitdaging van omadee, hier de schets:
Ik wilde voor het meisje een kaartje maken maar, lieve hemel, wat maak je dan?
Bij Sanne vond ik een scetch van omadee en kon ik gelukkig mee uit de voeten.
Ik hoop niet meer voor zo'n gelegenheid iets te hoeven maken en bloggers... geniet van het leven.
Allemaal een goede dag gewenst.
groetjes Marja
en met deze kaart doe ik mee aan de schetsuitdaging van omadee, hier de schets:
maandag 9 september 2013
Weer wat meer thuis!
Hallo allemaal
Zo, wat een prachtige zomer hebben we tot nu toe (ik zou bijna schrijven: gehad maar hoop dat het nog even doorgaat met dat mooie weer).
We zijn nu wel weer iets meer thuis ipv op de camping dus heb ik weer iets meer tijd om te bloggen en blogs te bekijken.
Veel heb ik niet geknutseld deze zomer, het was meer lezen, lezen en lezen. Ook fijn.
Ik zie dat ik er 2 nieuwe volgers bij heb: Welkom, ik hoop dat ik een beetje inspirerend voor jullie kan zijn.
Voor nu: Ik heb een foto gevonden die weer bij de foto van mijn vader (zie vorig bericht) past en dit is dan de trouwfoto, ze zijn getrouwd op 8 mei 1929, mijn moeder was toen net 20 en mijn vader 29 jaar. Als ik het zo bekijk vraag ik me wel eens af wat hun verwachtingen zijn geweest en wat daar van uit is gekomen. Ze hebben moeilijke tijden gehad, mijn vader 2 keer werkloos en de oorlog. Als klap op de vuurpijl werd ik in februari 1945 geboren als derde en nakomertje. Er is mij altijd verteld dat ze heel blij met me waren. Ach, waar blijft de tijd ik ben nu ook al weer 68!
Nu ga ik sentimenteel worden dus sluit de foto bij en ga vandaag eens heerlijk aan de knutsel, kan ik meteen al onze campingwas afwerken, de wasmachine staat op zolder dus, het worden zolderuurtjes.
Fijne dag allemaal en tot een volgende keer.
Zo, wat een prachtige zomer hebben we tot nu toe (ik zou bijna schrijven: gehad maar hoop dat het nog even doorgaat met dat mooie weer).
We zijn nu wel weer iets meer thuis ipv op de camping dus heb ik weer iets meer tijd om te bloggen en blogs te bekijken.
Veel heb ik niet geknutseld deze zomer, het was meer lezen, lezen en lezen. Ook fijn.
Ik zie dat ik er 2 nieuwe volgers bij heb: Welkom, ik hoop dat ik een beetje inspirerend voor jullie kan zijn.
Voor nu: Ik heb een foto gevonden die weer bij de foto van mijn vader (zie vorig bericht) past en dit is dan de trouwfoto, ze zijn getrouwd op 8 mei 1929, mijn moeder was toen net 20 en mijn vader 29 jaar. Als ik het zo bekijk vraag ik me wel eens af wat hun verwachtingen zijn geweest en wat daar van uit is gekomen. Ze hebben moeilijke tijden gehad, mijn vader 2 keer werkloos en de oorlog. Als klap op de vuurpijl werd ik in februari 1945 geboren als derde en nakomertje. Er is mij altijd verteld dat ze heel blij met me waren. Ach, waar blijft de tijd ik ben nu ook al weer 68!
Nu ga ik sentimenteel worden dus sluit de foto bij en ga vandaag eens heerlijk aan de knutsel, kan ik meteen al onze campingwas afwerken, de wasmachine staat op zolder dus, het worden zolderuurtjes.
Fijne dag allemaal en tot een volgende keer.